Νικόλας Λάππας: Η μουσική για μένα πλέον είναι κομμάτι της ζωής μου. Η μάλλον η ζωή μου…
Ο Νικόλας Λάππας είναι ένας νέος, ταλαντούχος καλλιτέχνης, ο οποίος έβαλε την μουσική απο πολύ νωρίς στην ζωή του. Με όπλο του τα μουσικά του όργανα, πορεύτηκε ανάμεσα από νότες και μελωδίες έως σήμερα. Πρόσφατα επανήλθε στο μουσικό στερέωμα προβάλλοντας μας τα όμορφα που ετοίμασε για το κοινό του.
Ας δούμε τι έχει, λοιπόν, να μας πει…
-Η μουσική μπήκε στην ζωή σου από πολύ μικρή ηλικία. Πότε και πως αντιλήφθηκες ότι ο δρόμος της μουσικής είναι αυτός που θα ήθελες να περπατήσεις;
-Να σας πω την αλήθεια ήμουν τόσο μικρός που ούτε εγώ ίδιος δε θυμάμαι. Νομίζω μεγάλωσα με αυτό μέσα μου. Ήδη στην ηλικία των 5 με 6 ετών με θυμάμαι να θέλω να μάθω πιάνο. Γύρω στα 12 κατάλαβα για τα καλά πως το τραγούδι είναι το τρόπος που να εκφράσω αυτό που θέλω. Και κάπως έτσι κατάλαβα ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω στη ζωή μου.
-Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας τα συναισθήματα που σου γεννήθηκαν όταν ανέβηκες για πρώτη φορά σε μια μουσική σκηνή αλλά και γενικότερα τι είναι αυτό που νιώθεις εντονότερα όταν ερμηνεύεις μπροστά σε κόσμο.
-Όπως πολύ καλά είπατε συναισθήματα διότι είναι πολλά. Όπως συνηθίζω να λέω «Κάθε φορά πρώτη φορά»! Τα συναισθήματα είναι πάντα ίδια. Στην αρχή υπάρχει φόβος και άγχος τα οποία είναι τα σκαλοπάτια που με οδηγούν στην επιτυχία. Όταν όμως ανεβαίνω στη σκηνή και ξεκινάω με τον πρώτο στίχο νοιώθω ότι απλά είμαι εκεί που ανήκω. Τεράστια χαρά και ικανοποίηση.
-Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο είναι πιστεύεις για έναν ανερχόμενο καλλιτέχνη να καθιερωθεί στο μουσικό στερέωμα; Εσύ αντιμετώπισες δυσκολίες μέσα στα χρόνια;
-Αν πω όχι σίγουρα θα είναι ψέμα. Οποιοσδήποτε που αγαπάει αυτό που κάνει αντιμετωπίζει συνεχώς δυσκολίες γιατί δεν συμβιβάζεται με το καλό θέλει το τέλειο. Όσο για την καθιέρωση στο μουσικό στερέωμα σίγουρα δεν είναι εύκολο. Αλλά νομίζω αν ήταν δεν θα είχε νόημα. Ο καθένας φτάνει εκεί που ο ίδιος θέλει!
-Με λίγες λέξεις, τι είναι για σένα, εν τέλη, η μουσική; Άγγιξες αυτή την τέχνη επειδή αποτέλεσε για σένα τρόπο έκφρασης , μέσο βιοπορισμού, όλα μαζί ή και κάτι άλλο;
– Είναι λίγο από όλα πιστεύω. Η μουσική για μένα πλέον είναι κομμάτι της ζωής μου. Η μάλλον η ζωή μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να με φανταστώ χωρίς αυτή! Το βιοποριστικό κομμάτι έρχεται στο τέλος. Το σίγουρο όμως είναι ότι ναι αποτελεί τρόπο έκφρασης.
-Με μια σύντομη αναδρομή στην μουσική σου πορεία, θα ήθελα να μας συστήσεις τα μέχρι τώρα μουσικά σου δημιουργήματα.
-Από αρκετά μικρός τραγουδούσα στο μαγαζί του πατέρα μου κάποιες φορές. Αργότερα στο σχολείο διοργανώναμε συναυλίες για τις εκδρομές μας και εκεί ήταν που κατάλαβα ακριβώς τι μου αρέσει. Η επαφή με τον κόσμο. Αργότερα μαζί με την δισκογραφική μου εταιρία spider music κάναμε την επανεκτέλεση στο τραγούδι «Στη ρωγμή του χρόνου» και έναν χρόνο μετά το «Ένας δόκιμος στη γέφυρα εν ώρα κινδύνου» σε μουσική του Δημήτρη Τσιβούλα και φυσικά την τυπογραφή της spider.
-Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου κυκλοφόρησε πρόσφατα η επανεκτέλεση του τραγουδιού «Στη ρωγμή του χρόνου» των Νίκου Παπάζογλου και Μανώλη Ρασούλη, σε μια συνεργασία με την spider music .Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτό.
– Ήταν η πρώτη μου επαφή με την εταιρία αυτό το τραγούδι και η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Είναι ένα τραγούδι το οποίο αγαπώ από πολύ μικρός και είναι τιμή μου και χαρά μου που το έχω πλέον στο βιογραφικό μου!
-Στις live εμφανίσεις σου με ποιο κριτήριο επιλέγεις τα τραγούδια που θα ερμηνεύσεις;
– Δεν υπάρχει συγκεκριμένο κριτήριο. Τραγουδάω όσο μπορώ και γίνονται τα τραγούδια που πρώτα μιλούν στην δική μου ψυχή για να μπορώ να τα μεταδώσω. Αλλά πάντα προσέχω να μην κουράζω τον κόσμο και να φεύγει ο άλλος γεμάτος. Στόχος μου είναι ο ακροατής να ταυτιστεί με μένα και το τραγούδι που ερμηνεύω. Να μιλήσω πρώτα στη ψυχή του και μετά στα αφτιά του!
-Θεωρείς ότι ο χώρος είναι γενναιόδωρος για τους ανερχόμενους καλλιτέχνες; Οι παλιοί ”αγκαλιάζουν” τους νέους; Με ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες να βρεθείς στην ίδια μουσική σκηνή;
– Όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και σε αυτό υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σε βοηθήσουν και άνθρωποι που δεν το επιθυμούν τόσο! Όλα είναι στο πρόγραμμα. Όσο για τους καλλιτέχνες που θέλω να βρεθώ μαζί τους στην ίδια σκηνή είναι πολλοί. Δύο από αυτούς είναι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κι η Νατάσσα Μποφίλιου .
-Ζούμε σε μια εποχή όπου η τέχνη ”αιμορραγεί”, δεδομένης της άσχημης κατάστασης που επικρατεί και του εγκλεισμού. Πως αντιμετωπίζεις εσύ τα όσα άσχημα συμβαίνουν γύρω μας.
-Τα αντιμετωπίζω με ηρεμία και κυρίως πολύ υπομονή. Κάθε εμπόδιο για καλό λένε. Προσπαθώ να γεμίζω τον χρόνο μου με δημιουργικά πράγματα και να ανακαλύπτω συνεχώς πολλά ενδιαφέροντα πράγματα που λόγω φόρτου εργασίας δεν ήξερα καν ότι μου αρέσουν
-Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια και όνειρα που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας.
– Όνειρα.. Δεν θα τα έλεγα όνειρα αλλά στόχους! Ναι έχω. Μουσικά Θέλω να φτάσω στο σημείο να κάνω μεγάλα lives και να έχω μια πολύ πλούσια δισκογραφία πίσω μου.
Όσο για τη ζωή μου αποφεύγω να κάνω μακρινά σχέδια. Θέτω μικρούς στόχους κάθε φορά!